Een valse hond sluit je op in een hok, of laat je inslapen.’

Astrid en Sonja Holleeder besluiten in 2013 te doen wat niemand voor mogelijk hield: ze staan op tegen hun broer Willem – die na zijn vrijlating in 2012 tot nationale knuffelcrimineel was uitgegroeid – en leggen zeer belastende verklaringen tegen hem af, net als zijn ex-vriendin Sandra den Hartog. De dag dat het nieuws op 24 maart 2015 naar buiten komt – ‘Vrouwen vloeren Holleeder’ – worden in een uitzending van rtl Late Night een aantal schokkende geluidsfragmenten uitgezonden. Het luidt de val van de onaantastbare Willem Holleeder in.

Wat weinigen wisten, is dat Willem Holleeder zijn familie dertig jaar lang terroriseerde, afperste en bedreigde, precies zoals zijn alcoholistische vader – werknemer bij Heineken – de familie jarenlang had overheerst en mishandeld. Kinderen, vrouwen, aangetrouwde familie, tot aan moeder Stien toe: niemand ontkwam aan hun despotische gedrag.

Judas speelt zich af tussen 2012 en het heden, en is doorspekt met flashbacks naar spraakmakende gebeurtenissen in het verleden. Het is een verbijsterende familiekroniek waarin Astrid Holleeder een onthutsend portret schetst van een gezin dat sinds 1983 – het jaar van de Heineken-ontvoering – alleen nog maar een achternaam heeft: Holleeder. In dit unieke boek vertelt zij op indringende wijze over de impact van de ontvoering op alle familieleden, de verwijdering tussen de bloedgabbers Willem Holleeder en Cor van Hout (die in 2003 om het leven kwam), de bedreiging van Peter R. de Vries, liquidaties en afpersingen in het criminele milieu. Ook spreekt ze vrijuit over haar jeugd en haar moeder, de kinderen, haar ex-partners, haar werk als advocate en haar dubbelrol als consigliere van haar broer. Door zich als vertrouweling op te stellen kon Astrid dicht in de nabijheid van haar broer verkeren, en hun gesprekken in het geheim opnemen, met maar één doel: hem levenslang geven.

Recensie(s)
'Positieve recensie. ''Dit is niet een boek om na tien pagina's weg te leggen''.' – Hanneke Groenteman, De Volkskrant